Nederlandse Transplantatie Stichting
Al zeven jaar wacht Veronique van Graas op donorlongen. Omdat haar toestand stabiel is, krijgen urgentere gevallen voorrang. Daar heeft ze mee leren leven. Dat ze met haar beperkte longfunctie zo veel doet, vinden de artsen een waar wonder. Maar nieuwe longen zouden toch heel welkom zijn.
Abigail Goldberg is een levendig, gezond meisje van 7 en zit in groep 4. Dat klinkt heel gewoon, maar daar gaat een bijzonder verhaal aan vooraf. Als baby had ze een levertransplantatie nodig. Haar moeder Annemieke zei meteen: ze krijgt een stuk van mijn lever. Zo gebeurde het.
‘Ik heb een erfelijke hartafwijking en was er op een gegeven moment zo slecht aan toe, dat ik volgens de arts nog maar tien dagen te leven had, als er niets zou gebeuren. Een harttransplantatie was de enige oplossing. Tot er een hart beschikbaar zou komen kreeg ik een steunhart.'
‘Ik heb familiaire longfibrose. Toen dat bekend werd, was mijn longweefsel al voor 70 procent verlittekend. Daardoor was ik heel benauwd en moe. Om op de wachtlijst voor donorlongen te komen moest ik eerst afvallen. Daarna heb ik 2 weken in het ziekenhuis gelegen voor een screening.
Op de intensive care (ic) in het LUMC in Leiden voert Jacinta Maas regelmatig donatieprocedures uit. Ook is ze vraagbaak voor artsen rond donatie en onderwijst ze fellows, assistenten in opleiding en ic-verpleegkundigen. Nog een belangrijke taak: procedures evalueren.
Nieren bevatten cellen die toezien op het herstel van schade aan deze organen. Zijn zulke cellen ook in te zetten om de kwaliteit van donornieren op te schroeven? Leidse onderzoekers werken er hard aan om die droom werkelijkheid te laten worden.
Nederlanders leven steeds langer, waardoor het aantal patiënten met eindstadium nierfalen toeneemt. Inmiddels hebben ruim 10.000 Nederlandse patiënten een functionerende donornier.
Prof. dr. Ian Alwayn is sinds april 2017 hoofd van de afdeling Transplantatiechirurgie in het LUMC en sinds februari 2018 hoogleraar Heelkunde, in het bijzonder Transplantatiechirurgie. Hij heeft een dankbaar vak, vindt hij. ‘Met een nieuwe lever red je iemands leven.’
Op een zomerdag in 2017 krijgen Michiel en Marlous van Megen telefoon: hun moeder Riny is aangereden tijdens een fietstocht en ligt met hersenletsel in het ziekenhuis. Het blijkt onherstelbaar.
Een puber van 16, zijn oudere broer én zijn moeder kregen kort na elkaar dezelfde ernstige hartziekte. Ook zouden ze alle drie een transplantatie nodig hebben. Het overkwam de familie Kramer uit Schiedam.