Lees voor

Hoe gaat het nu met Michelle Tijssen?

21 september 2021

“Hoe gaat het?” Een vraag die ik vaak krijg en waarvan ik het altijd moeilijk vind om daar een eenduidig antwoord op te geven. Ik voel me vaak goed, maar ik ben ook nog steeds geregeld verdrietig. Het gaat in ieder geval beter dan twee jaar geleden. En dat is ook al een stap om trots op te zijn.

Foto van Michelle Tijssen.

Onlangs was de tweede sterfdag van mama. Eigenlijk noem ik het liever herinneringsdag, want het is een dag waarop ik stil wil staan bij mooie herinneringen, en niet bij haar sterven. En dat deden we. Samen met mijn vader en zusje worden we steeds hechter. Dat is mooi om te zien en het is iets wat ik enorm koester.

De dag na haar sterfdag is voor ons ook een bijzondere dag, dat is de dag dat ze 4 van haar organen heeft afgestaan. De dag waardoor anderen door haar verder kunnen leven. Ik vraag me soms af hoe het met deze mensen is. Of mama nog steeds doorleeft in andere mensen. Het klinkt gek, maar voor ons is het nog steeds een fijne gedachte. Dat probeer ik zo ook over te brengen tijdens gastlessen die ik voor de NTS geef."

Meer ervaringsverhalen lezen

‘Rouw is met een o, maar voor mij met een a’

Op een lenteavond in 2018 gaat de dan 43-jarige Babette wandelen met haar man Carl. Ze wordt aangereden en loopt fatale hersenschade op. Carl staat er volledig achter dat ze haar organen doneert, … Lees verder

Annemieke: ‘Donatie leek mij niks, al die heisa...’

Een fanatieke sporter, vader van een jonge dochter en met bijna 50 jaar in de bloei van zijn leven. Dat was Luc. Eind 2017 werd een epileptische aanval hem fataal. Terugkijkend is zijn vrouw Annemiek … Lees verder

Anita: ‘Het troostte me dat de ontvangers niet meer hoefden te dialyseren’

Als IC-verpleegkundige in een Limburgs ziekenhuis verpleegde Ed regelmatig mensen die wachtten op een donororgaan. Toen hij zelf ernstig ziek werd, kwam euthanasie aan de orde. Een grote wens van Ed … Lees verder