Wist je dat je een brief van de minister zou krijgen?
‘Ja, dat wist ik. Hij kwam ongeveer tegelijk met allerlei andere post, zoals van de zorgverzekering. Die moet je ook zelf afsluiten als je 18 bent. En ik wist ook mijn keuze al.’
Wat is jouw keuze?
‘Ik wil donor zijn. Dat wist ik al toen ik 16 was. Dat komt ook door mijn moeder die er veel van afweet. Zij heeft me erover verteld en daardoor ben ik me erin gaan verdiepen, omdat het me raakte. Ik vind het een mooi idee dat je iemand anders kunt helpen als je overleden bent en zelf niets meer aan die organen hebt. Misschien dat mijn ziel na mijn dood nog wel ergens rondzweeft, maar mijn lichaam heeft dan geen functie meer. Ik wil gecremeerd worden, en ik kan beter anderen helpen dan dat alles verdwijnt. Ik vind het ook niet eng dat er dan in me wordt gesneden.’
Wat ontdekte je toen je je in het onderwerp verdiepte?
‘Ik kwam erachter dat je met ‘geen bezwaar’ in het Donorregister komt als je zelf niks invult. Ik dacht dat je dan geen donor zou worden, maar dat is veranderd met die nieuwe wet. Wat ik ook niet wist, is dat je kunt kiezen welke organen en weefsels je wilt doneren. Dat je dus bij bepaalde dingen ‘nee’ kunt invullen. Ik dacht altijd dat het om je hele lichaam ging. Best een verschil dus.’
Vind je goede informatie belangrijk?
‘Zeker. Ik heb niet alleen ‘ja’ gezegd omdat ik dingen van mijn moeder heb gehoord, maar vooral omdat ik er zelf over ben gaan lezen en mijn eigen gedachten wilde vormen. Ik wilde niet zomaar wat invullen. Met goede voorlichting kun je je mening onderbouwen. Ik heb er ook met mijn vrienden over gepraat.’
Wisten zij er veel over?
‘Nee, ze wisten ook niet dat je zelf kunt bepalen wat je afstaat. Eén vriend wilde geen donor worden. Hij zei: ik wil niet dat ze alles uit me halen, want bepaalde dingen zijn van mij, zoals mijn hart. Toen ik uitlegde dat hij dat zelf kan invullen, heeft hij zijn keuze veranderd naar ‘ja’, en dan zonder zijn hart.’
